Time flies when you are having fun.
Blijf op de hoogte en volg Diede
17 November 2014 | Finland, Joensuu
Hallo,
Ja dat dus. Ik heb het simpelweg zo druk gehad met leuke dingen dat ik de blog een beetje heb laten versloffen, sorry daarvoor. Ik vind het leuk om te horen dat er zoveel mensen (in binnen- en buitenland) zijn die deze blog nog steeds trouw lezen en het nog leuk vinden ook :)
De meeste lessen zijn inmiddels voorbij. De tijd van essays schrijven (ik moet nog een meter of 6 voordat ik hier wegga) en zelfdiscipline (shit) is aangebroken. Uitzondering is de dagopening over kersttradities die we woensdag voor de basisschoolkinderen moeten geven (kan ik toch nog een keer kerstman spelen) en het vak ‘Basics of Finnish Music Education’. Dit vak wordt gegeven door mijn dirigente van het koor, zijn is fantastisch, en ik heb de afgelopen lessen besteed aan liedjes zingen en oefeningen om kinderen muziek aan te leren. Superchill, en daar krijg je dan studiepunten voor. Mij hoor je niet klagen. Ook heb ik mijn eerste vak over interculturele communicatie (een webcourse, dat dan ironisch genoeg wel) afgerond, met een 5, het hoogt mogelijke cijfer, woehoee. Daarnaast heb ik nog een heel leuk vak gedaan over ‘Career Guidance and Counselling’ misschien dat ik daar later wel iets mee wil.
Voor de rest heb ik uiteraard nog heel veel leuke dingen gedaan. De laatste week van oktober stond in het teken van Halloweenfeestjes. 1 met ESN, 1 huisfeestje en een salsa feestje (jaja, ik was een waar natuurtalent zeker in combinatie met mijn grote vriend Jae). Daarnaast hadden we een surprise feestje voor een jarige Duitser, wat niet heel onverwacht maar wel heel gezellig was. Ook was er weer genoeg te eten, zo hadden we een Perzisch eetfeestje (zoo lekker), nachtelijke stops bij de grilli (een soort hamburgertent die de hele nacht door open is zodat je iets warms kan eten als het buiten -7 is, heel chill). Gelukkig heb ik mijn hardloopprogramma afgerond (jaja, van 3 maanden van 0.0 naar 5 km hardlopen, ik ben trots op mezelf) dus kom ik niet terug als een zeekoe.
Na alle Halloween gekte was het tijd om iets van de Finland bucket list af te vinken, namelijk een ijshockey wedstrijd bezoeken. Na een moeizame fietstocht door 30 cm sneeuw (die heel snel daarna alweer weg was ) kwamen we aan bij het ijshockeystadion. Terwijl mijn lieve Zwitser mij nog probeerde regels uit te leggen en ik alleen maar wist dat ze heel agressief waren was het al begonnen. In mijn opinie was het 1 grote chaos, maar ze wonnen wel (al was het wel heel spannend en op het randje). Kortom een geslaagde dag.
De week erop hadden we een benefiet concert met het koor, en we hadden wat vrienden uitgenodigd. Gevolg: 10 internationale studenten maken meer herrie dan de andere 100 Finnen die aanwezig waren. Te grappig. Ook ben ik hard bezig met het voorbereiden van het open podium hier, ik ga samen met mijn Koreaanse vriend een nummer zingen en ben mede verantwoordelijk voor de organisatie, volgens mij wordt het harstikke leuk (met nummers in heel veel talen). Die vrijdag was het tijd voor een after-Russia feestje. Het doel was foto’s uitwisselen. Dat is niet helemaal gelukt maar gezellig was het wel. De volgende dag heb ik appeltaart gebakken met Sabrina en haar vriend, die hadden mij namelijk ook verteld dat ze helemaal naar Nederland waren gereisd uit Duitsland om appeltaart te eten, gekke mensen. Dus nu kunnen ze het zelf.
Toen was het tijd om weer eens naar het buitenland te gaan, Zweden dit keer. Na een lange busreis naar Helsinki waarin ik pogingen heb gedaan de Finse kersliedjes te leren (alleen het woord kerst is al onmogelijk om goed uit te spreken, lucky me) mochten we dan aan board van een veel te luxe schip. Ik deelde de kamer met 2 Duitser en de Zwitser dus mijn Duits is inmiddels “bijna” perfect. Die avond mochten we eten bij het buffet. Dit was echt de hemel op aarde. Zoals jullie wel weten heb ik een voorliefde voor eten en als er dan ineens een buffet vol met zalm, biefstuk, taart, sushi en noem het maar op voor je staat ben je vrij gelukkig. We hadden bijna 2 uur en daarna had ik nog 2 uur nodig om uit te buiken. De rest van de avond bestond uit karaoke, dansen, in mensen hun cabins biertjes drinken en diepe gesprekken over het leven houden. Prima leven.
De volgende ochtend (na enorme verwarring over tijdzones) kwamen we dan aan in Stockholm. Daar ontmoette we een vriend van Nina die in Stockholm woonde en ons de stad liet zien. Het was heel gezellig en hij heeft ons een hoop mooie plekken laten zien. Kortom, erg geslaagd. Helaas was onze tijdsplanning weer beroerd dus moesten we heel hard door Stockholm rennen (net als in Rusland) om op tijd terug te zijn bij de boot. Die avond had mijn lichaam besloten dat het moeilijk ging doen, en net toen het ietswat beter wat besloot de storm daar maar even verandering in te brengen. De 2e avond heb ik dus voornamelijk misselijk in mijn bed doorgebracht, beetje jammer.
De rest ging het vooral over bijslapen en studie bijwerken, maar gelukkig was er wel tijd voor leuke dingen. Zo heb ik vrijdag voor het eerst floorball gespeeld (dat is een soort Fins hockey) waar ik volgende week een toernooi in heb. Ook waren er gelukkig weer feestjes. Vrijdag ging ik oorspronkelijk alleen pizza eten met Connie en Nina maar eindigde we met diepe gesprekken tot midden in de nacht. En zaterdag was het eerste huisfeestje bij ons in het complex (zo fijn om eens niet ver te moeten fietsen na het stappen). Gister was het tijd voor een soort mini internationaal diner met Japans, Duits, Iranees, Fins en Nederlands eten. Was opnieuw heel leuk.
Kortom, ik vermaak me nog steeds prima. Iedereen leeft met de instelling dat we nog niet eraan gaan denken dat het over een maand (!!) voorbij is. Daar wil ik echt nog niet aan denken want de mensen die ik hier heb ontmoet zijn nu al heel waardevol. Gelukkig is het nog niet zover en heb ik daarvoor nog heel veel leuke dingen op het programma staan. Zo ga ik donderdagavond naar Tallinn (ja ik ben al te lang niet meer weg geweest, haha), ben ik dinsdag in Jyväskylä voor het floorball toernooi en ben ik door mijn docent van het observeer vak met de hele klas uitgenodigd om Pulla te komen bakken. Daarnaast ga ik binnenkort Thanksgiving vieren en komt Lapland ook steeds dichterbij. Rotleven dus.
Ondanks het deprimerende weer (koud en donker om 3 uur) ben ik helemaal happy en ga ik nog even alles eruit halen voor de tijd dat ik hier ben.
Liefs,
Diede
Ja dat dus. Ik heb het simpelweg zo druk gehad met leuke dingen dat ik de blog een beetje heb laten versloffen, sorry daarvoor. Ik vind het leuk om te horen dat er zoveel mensen (in binnen- en buitenland) zijn die deze blog nog steeds trouw lezen en het nog leuk vinden ook :)
De meeste lessen zijn inmiddels voorbij. De tijd van essays schrijven (ik moet nog een meter of 6 voordat ik hier wegga) en zelfdiscipline (shit) is aangebroken. Uitzondering is de dagopening over kersttradities die we woensdag voor de basisschoolkinderen moeten geven (kan ik toch nog een keer kerstman spelen) en het vak ‘Basics of Finnish Music Education’. Dit vak wordt gegeven door mijn dirigente van het koor, zijn is fantastisch, en ik heb de afgelopen lessen besteed aan liedjes zingen en oefeningen om kinderen muziek aan te leren. Superchill, en daar krijg je dan studiepunten voor. Mij hoor je niet klagen. Ook heb ik mijn eerste vak over interculturele communicatie (een webcourse, dat dan ironisch genoeg wel) afgerond, met een 5, het hoogt mogelijke cijfer, woehoee. Daarnaast heb ik nog een heel leuk vak gedaan over ‘Career Guidance and Counselling’ misschien dat ik daar later wel iets mee wil.
Voor de rest heb ik uiteraard nog heel veel leuke dingen gedaan. De laatste week van oktober stond in het teken van Halloweenfeestjes. 1 met ESN, 1 huisfeestje en een salsa feestje (jaja, ik was een waar natuurtalent zeker in combinatie met mijn grote vriend Jae). Daarnaast hadden we een surprise feestje voor een jarige Duitser, wat niet heel onverwacht maar wel heel gezellig was. Ook was er weer genoeg te eten, zo hadden we een Perzisch eetfeestje (zoo lekker), nachtelijke stops bij de grilli (een soort hamburgertent die de hele nacht door open is zodat je iets warms kan eten als het buiten -7 is, heel chill). Gelukkig heb ik mijn hardloopprogramma afgerond (jaja, van 3 maanden van 0.0 naar 5 km hardlopen, ik ben trots op mezelf) dus kom ik niet terug als een zeekoe.
Na alle Halloween gekte was het tijd om iets van de Finland bucket list af te vinken, namelijk een ijshockey wedstrijd bezoeken. Na een moeizame fietstocht door 30 cm sneeuw (die heel snel daarna alweer weg was ) kwamen we aan bij het ijshockeystadion. Terwijl mijn lieve Zwitser mij nog probeerde regels uit te leggen en ik alleen maar wist dat ze heel agressief waren was het al begonnen. In mijn opinie was het 1 grote chaos, maar ze wonnen wel (al was het wel heel spannend en op het randje). Kortom een geslaagde dag.
De week erop hadden we een benefiet concert met het koor, en we hadden wat vrienden uitgenodigd. Gevolg: 10 internationale studenten maken meer herrie dan de andere 100 Finnen die aanwezig waren. Te grappig. Ook ben ik hard bezig met het voorbereiden van het open podium hier, ik ga samen met mijn Koreaanse vriend een nummer zingen en ben mede verantwoordelijk voor de organisatie, volgens mij wordt het harstikke leuk (met nummers in heel veel talen). Die vrijdag was het tijd voor een after-Russia feestje. Het doel was foto’s uitwisselen. Dat is niet helemaal gelukt maar gezellig was het wel. De volgende dag heb ik appeltaart gebakken met Sabrina en haar vriend, die hadden mij namelijk ook verteld dat ze helemaal naar Nederland waren gereisd uit Duitsland om appeltaart te eten, gekke mensen. Dus nu kunnen ze het zelf.
Toen was het tijd om weer eens naar het buitenland te gaan, Zweden dit keer. Na een lange busreis naar Helsinki waarin ik pogingen heb gedaan de Finse kersliedjes te leren (alleen het woord kerst is al onmogelijk om goed uit te spreken, lucky me) mochten we dan aan board van een veel te luxe schip. Ik deelde de kamer met 2 Duitser en de Zwitser dus mijn Duits is inmiddels “bijna” perfect. Die avond mochten we eten bij het buffet. Dit was echt de hemel op aarde. Zoals jullie wel weten heb ik een voorliefde voor eten en als er dan ineens een buffet vol met zalm, biefstuk, taart, sushi en noem het maar op voor je staat ben je vrij gelukkig. We hadden bijna 2 uur en daarna had ik nog 2 uur nodig om uit te buiken. De rest van de avond bestond uit karaoke, dansen, in mensen hun cabins biertjes drinken en diepe gesprekken over het leven houden. Prima leven.
De volgende ochtend (na enorme verwarring over tijdzones) kwamen we dan aan in Stockholm. Daar ontmoette we een vriend van Nina die in Stockholm woonde en ons de stad liet zien. Het was heel gezellig en hij heeft ons een hoop mooie plekken laten zien. Kortom, erg geslaagd. Helaas was onze tijdsplanning weer beroerd dus moesten we heel hard door Stockholm rennen (net als in Rusland) om op tijd terug te zijn bij de boot. Die avond had mijn lichaam besloten dat het moeilijk ging doen, en net toen het ietswat beter wat besloot de storm daar maar even verandering in te brengen. De 2e avond heb ik dus voornamelijk misselijk in mijn bed doorgebracht, beetje jammer.
De rest ging het vooral over bijslapen en studie bijwerken, maar gelukkig was er wel tijd voor leuke dingen. Zo heb ik vrijdag voor het eerst floorball gespeeld (dat is een soort Fins hockey) waar ik volgende week een toernooi in heb. Ook waren er gelukkig weer feestjes. Vrijdag ging ik oorspronkelijk alleen pizza eten met Connie en Nina maar eindigde we met diepe gesprekken tot midden in de nacht. En zaterdag was het eerste huisfeestje bij ons in het complex (zo fijn om eens niet ver te moeten fietsen na het stappen). Gister was het tijd voor een soort mini internationaal diner met Japans, Duits, Iranees, Fins en Nederlands eten. Was opnieuw heel leuk.
Kortom, ik vermaak me nog steeds prima. Iedereen leeft met de instelling dat we nog niet eraan gaan denken dat het over een maand (!!) voorbij is. Daar wil ik echt nog niet aan denken want de mensen die ik hier heb ontmoet zijn nu al heel waardevol. Gelukkig is het nog niet zover en heb ik daarvoor nog heel veel leuke dingen op het programma staan. Zo ga ik donderdagavond naar Tallinn (ja ik ben al te lang niet meer weg geweest, haha), ben ik dinsdag in Jyväskylä voor het floorball toernooi en ben ik door mijn docent van het observeer vak met de hele klas uitgenodigd om Pulla te komen bakken. Daarnaast ga ik binnenkort Thanksgiving vieren en komt Lapland ook steeds dichterbij. Rotleven dus.
Ondanks het deprimerende weer (koud en donker om 3 uur) ben ik helemaal happy en ga ik nog even alles eruit halen voor de tijd dat ik hier ben.
Liefs,
Diede
-
18 November 2014 - 18:48
Karin:
Het klinkt weer heel gezellig allemaal! xxxxxx tot op Skype
