Holiday and Herfst
Blijf op de hoogte en volg Diede
16 Oktober 2014 | Finland, Joensuu
Hallo,
Daar was ik weer. Nog even snel een blog voordat ik morgenochtend naar Rusland vertrek. Het waren vrij rustige weken waarin helaas veel gestudeerd moest worden (omdat iedereen alvast achterstand moest inhalen voor St. Petersburg).
Na een luie zondag waar ik weinig uitgevoerd had was het weer tijd voor een volle week met elke dag les vanaf 8 of 9 uur (i am so lucky).
Maandag moesten we voor het vak ‘Introduction to Special Education’ observeren in het speciaal onderwijs. Dat vindt hier over het algemeen gewoon plaats binnen ‘gewone’ scholen dus wij konden naar de middelbare school op de campus. Tijdens het observeren kwam ik erachter dat de definitie van speciaal onderwijs toch echt wel een beetje anders is dan in Nederland. Bij het eerste meisje was de speciaal onderwijs docent meer een soort psycholoog, want ze hebben de hele les (75 minuten) gepraat over hoe het ging enzo (althans dat werd ons verteld, daar begrepen we uiteraard geen kont van). Vervolgens was er een groepje van 3 jongetjes die hier les kregen omdat hun docent hun geen les wilde geven omdat ze druk en ongemotiveerd waren voor het vak Zweeds. Dit komt vaker voor, Zweeds is de officiële tweede taal maar het wordt (zeker hier zo vlakbij Rusland) nooit gebruikt waardoor geen enkel Fins kind het eigenlijk wilt leren. Ik vind dat je als leraar wel een belachelijke positie hebt als je kunt zeggen, nee ik vind deze kinderen niet zo leuk, stuur ze maar naar speciaal onderwijs. De jongens maakte het weinig uit, want eigenlijk wil iedereen wel les van een speciaal onderwijs docent omdat je meer aandacht krijgt en bv meer op computers werkt. In mijn optiek is het speciaal onderwijs daar echter niet voor bedoeld dus ik was daar behoorlijk verbaasd over.
Daarna ging ik nog een lesje Engels observeren en een rondje hardlopen. Na lekker pizza te hebben gegeten ging ik naar de koorrepetitie waar we met kerstrepetoire begonnen (20 nummers waarvan 14 in het Fins, challenge accepted).
De volgende dag ging ik weer observeren in de basisschool, ditmaal Fins en Religie, wat ongekend saai was aangezien er echt niks van te begrijpen was. De rest van de dag studeerde ik een beetje en om 5 was het tijd voor het English Language cafe. Ik ben een van de leraren daar (aangezien mijn Engels vergeleken bij de meesten hier vrij goed is) en we waren met ongeveer 10 mensen waarvan ongeveer 8 Russen. Het was op zich wel gezellig maar erg praten deden ze niet, wat wel het doel van het Language cafe is. Daarna spraken we met mensen af bij mij thuis want er was die dag sportdag geweest (die heb ik maar even geskipt) en daarvan was er een afterparty. Het werd een hele gezellige avond met als hoogtepunt karaoke zingen in de club hier (mijn Koreaanse vriend kan echt idioot goed zingen en nu gaat hij mij Koreaanse karaoke leren zingen :) ).
De volgende ochtend was veel te vroeg na deze gezellige nacht en we kregen college in Organisatiepsychology. Deze man was echt dramatisch in Engels (in de beschrijving van de opdracht stond: Language mistakes does not matter.. *zucht*) dus het ging echt helemaal nergens over. Gelukkig konden wij eerder weggaan omdat we voor een ander vak een presentatie kregen over de Open Universiteit. Dit was heel interessant dus dat scheelde weer. Eigenlijk had ik die dag ook nog Fins maar ik was nogal moe van de avond ervoor dus ik ging mooi naar huis. Net toen ik een powernapje wilde gaan doen realiseerde ik me dat ik nog een essay moest schrijven omdat ik vorige week een les had gemist dus er was helaas geen tijd. Gelukkig maakte de sauna veel goed die avond.
De volgende dag was ik 11.5 uur op de universiteit, ik kwam in het donker en ging weg in het donker. Vrij deprimerend. Gelukkig was het niet zo koud die dag (4 graden, ik begin duidelijk te wennen aan de temperaturen hier). Na een vroeg college, hardlopen, lunchen, een presentatie voorbereiden en een heel lang college was ik om 7 uur eindelijk thuis. Ik moest nog een presentatie voorbereiden dus wat doe je dan, juist, appelflappen bakken. Soms moet je gewoon jezelf even afleiden.
Vrijdag was gelukkig de laatste dag van helse vroegheid, maar wel met presentaties om 8 uur ’s ochtends. Er was deze woest irritante Aziaat die in een 2 uur durend college waarin 30 mensen moesten presenteren een half uur de tijd nam om een wereldrecordpoging open deuren intrappen te doen, met dingen als: de schoollokalen in Finland zijn groter dat is goed want daardoor hebben ze meer ruimte. Frustratie op zijn hoogtepunt. Enig voordeel was wel dat er daardoor vrij weinig tijd was voor ons groepje waardoor ik mij prima onder mijn presentatie uit kon bluffen.
’S Middags moesten we vragenlijsten voor ESN invullen en daarna spijkerde ik mijn Frans bij in het French Language Cafe (Lucien heeft gezegd dat mijn Frans helemaal niet slecht is, woehoee). Na een hapje eten met Lucien, Jay en een stel Japanners gingen we op weg naar Laura (Australisch meisje wat ook in het ESN bestuur zit). Helaas woonde ze helemaal aan de andere kant van Joensuu (het is groter dan je denkt) dus na een hele gezellige avond was het bijna een uur naar huis toe fietsen (lang leve in de uithoek van een stad wonen).
Dit weekend kon ik eindelijk uitslapen waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Verder heb ik behalve wat nuttige dingen als boodschappen, wassen weinig gedaan. Gister was de bruiloft van de broer van Saiedeh en die vroeg of ik iets voor ze wilde inspreken voor een video. Ik ben dus vanaf nu beroemd in Iran. ’S Avonds was er weer relaxtijd in de sauna en daarna gingen we in het complex hier chocolade fonduen wat heel erg gezellig en lekker was. Verder veel geskyped met mensen. Kortom, een heerlijk relaxed weekend.
Deze is het herfstvakantie (ja ik begrijp er ook niks van, een semester duurt hier al minder dan 4 maanden dus waarom een vakantie nodig is begrijp ik ook niet helemaal) maar helaas moet iedereen nog even hard studeren voordat we naar St. Petersburg gaan. Maar uitslapen kan gelukkig wel, daar heb ik even heerlijk van geprofiteerd de afgelopen dagen.
Maandag heb ik nog even opgetreden met het koor voor de opening van een of andere themaweek (Volgens mij iets met Personal Development) waar echt 0.0 voor gepromoot was dus dat was niet zo boeiend. Daarna een nuttige dag gehad met afspraken met studiegenootjes en essay schrijven. Aan het eind van de middag was het weer tijd voor English Language Cafe waar we deze keer bordspelletjes speelden. Dat was best wel leuk en gezellig en een stuk beter dan de keer ervoor.
Na heerlijk te hebben uitgeslapen was de volgende dag ook vrij rustig met een ESN vergadering en hardlopen. ’S Avonds gingen we bij Connie thuis worteltjestaart bakken, wat echt supersuper lekker was. Verder kan ik iedereen van harte aanraden om Duitsers het Tietenlied te laten horen, dat levert vrij hilarische reacties op (wait what, are these children really singing about boobs?). Ik geloof dat we wel een beetje luid waren want Connie heeft nu ruzie met haar Finse huisgenootje, oeps (al gingen we op een heel keurige tijd weer naar huis, Finnen blijven moeilijk doen soms).
Gister was het toch echt wel tijd om mijn essay af te ronden en alvast wat muziek te downloaden voor Rusland. ’S Avonds was het weer sauna tijd en ben ik alvast begonnen met inpakken.
Vandaag heb ik vrij weinig gedaan. Behalve lunchen, hardlopen (ik ben al op 2/3e :) ), inkopen doen voor morgen en pannenkoeken bakken (ons avondeten voor morgen) met Connie (waardoor Saiedeh weer een nieuw recept geleerd heeft). Alles is ingepakt en ik heb er helemaal zin in. Het enige is dat ik nu al een hekel heb aan het racisme van de Russische autoriteiten. Mijn Afrikaanse vriendin mocht bijna niet mee omdat ze zogenaamd ebola zou kunnen hebben. Dat is echt de grootste bullshit want ze is hier al sinds augustus en als ze dus iets meegenomen zou hebben zou heel Joensuu al dood zijn (ik quote haar nu letterlijk). Gelukkig heeft ze vanavond (!! Lekker op tijd) gehoord dat ze toch mee mag, ze moet alleen een medische test doen bij de Russische grens of ze geen ziektes meedraagt. Wat een onzin.. Maargoed, ze mag mee.
Ik hoop dinsdag weer terug te zijn, maar als ik me teveel misdraag en ze houden me vast kom je vooral redden (nee grapje, ik zal me keurig gedragen, daarnaast ben ik wit wat triest genoeg een voordeel is).
Liefs,
Diede
Daar was ik weer. Nog even snel een blog voordat ik morgenochtend naar Rusland vertrek. Het waren vrij rustige weken waarin helaas veel gestudeerd moest worden (omdat iedereen alvast achterstand moest inhalen voor St. Petersburg).
Na een luie zondag waar ik weinig uitgevoerd had was het weer tijd voor een volle week met elke dag les vanaf 8 of 9 uur (i am so lucky).
Maandag moesten we voor het vak ‘Introduction to Special Education’ observeren in het speciaal onderwijs. Dat vindt hier over het algemeen gewoon plaats binnen ‘gewone’ scholen dus wij konden naar de middelbare school op de campus. Tijdens het observeren kwam ik erachter dat de definitie van speciaal onderwijs toch echt wel een beetje anders is dan in Nederland. Bij het eerste meisje was de speciaal onderwijs docent meer een soort psycholoog, want ze hebben de hele les (75 minuten) gepraat over hoe het ging enzo (althans dat werd ons verteld, daar begrepen we uiteraard geen kont van). Vervolgens was er een groepje van 3 jongetjes die hier les kregen omdat hun docent hun geen les wilde geven omdat ze druk en ongemotiveerd waren voor het vak Zweeds. Dit komt vaker voor, Zweeds is de officiële tweede taal maar het wordt (zeker hier zo vlakbij Rusland) nooit gebruikt waardoor geen enkel Fins kind het eigenlijk wilt leren. Ik vind dat je als leraar wel een belachelijke positie hebt als je kunt zeggen, nee ik vind deze kinderen niet zo leuk, stuur ze maar naar speciaal onderwijs. De jongens maakte het weinig uit, want eigenlijk wil iedereen wel les van een speciaal onderwijs docent omdat je meer aandacht krijgt en bv meer op computers werkt. In mijn optiek is het speciaal onderwijs daar echter niet voor bedoeld dus ik was daar behoorlijk verbaasd over.
Daarna ging ik nog een lesje Engels observeren en een rondje hardlopen. Na lekker pizza te hebben gegeten ging ik naar de koorrepetitie waar we met kerstrepetoire begonnen (20 nummers waarvan 14 in het Fins, challenge accepted).
De volgende dag ging ik weer observeren in de basisschool, ditmaal Fins en Religie, wat ongekend saai was aangezien er echt niks van te begrijpen was. De rest van de dag studeerde ik een beetje en om 5 was het tijd voor het English Language cafe. Ik ben een van de leraren daar (aangezien mijn Engels vergeleken bij de meesten hier vrij goed is) en we waren met ongeveer 10 mensen waarvan ongeveer 8 Russen. Het was op zich wel gezellig maar erg praten deden ze niet, wat wel het doel van het Language cafe is. Daarna spraken we met mensen af bij mij thuis want er was die dag sportdag geweest (die heb ik maar even geskipt) en daarvan was er een afterparty. Het werd een hele gezellige avond met als hoogtepunt karaoke zingen in de club hier (mijn Koreaanse vriend kan echt idioot goed zingen en nu gaat hij mij Koreaanse karaoke leren zingen :) ).
De volgende ochtend was veel te vroeg na deze gezellige nacht en we kregen college in Organisatiepsychology. Deze man was echt dramatisch in Engels (in de beschrijving van de opdracht stond: Language mistakes does not matter.. *zucht*) dus het ging echt helemaal nergens over. Gelukkig konden wij eerder weggaan omdat we voor een ander vak een presentatie kregen over de Open Universiteit. Dit was heel interessant dus dat scheelde weer. Eigenlijk had ik die dag ook nog Fins maar ik was nogal moe van de avond ervoor dus ik ging mooi naar huis. Net toen ik een powernapje wilde gaan doen realiseerde ik me dat ik nog een essay moest schrijven omdat ik vorige week een les had gemist dus er was helaas geen tijd. Gelukkig maakte de sauna veel goed die avond.
De volgende dag was ik 11.5 uur op de universiteit, ik kwam in het donker en ging weg in het donker. Vrij deprimerend. Gelukkig was het niet zo koud die dag (4 graden, ik begin duidelijk te wennen aan de temperaturen hier). Na een vroeg college, hardlopen, lunchen, een presentatie voorbereiden en een heel lang college was ik om 7 uur eindelijk thuis. Ik moest nog een presentatie voorbereiden dus wat doe je dan, juist, appelflappen bakken. Soms moet je gewoon jezelf even afleiden.
Vrijdag was gelukkig de laatste dag van helse vroegheid, maar wel met presentaties om 8 uur ’s ochtends. Er was deze woest irritante Aziaat die in een 2 uur durend college waarin 30 mensen moesten presenteren een half uur de tijd nam om een wereldrecordpoging open deuren intrappen te doen, met dingen als: de schoollokalen in Finland zijn groter dat is goed want daardoor hebben ze meer ruimte. Frustratie op zijn hoogtepunt. Enig voordeel was wel dat er daardoor vrij weinig tijd was voor ons groepje waardoor ik mij prima onder mijn presentatie uit kon bluffen.
’S Middags moesten we vragenlijsten voor ESN invullen en daarna spijkerde ik mijn Frans bij in het French Language Cafe (Lucien heeft gezegd dat mijn Frans helemaal niet slecht is, woehoee). Na een hapje eten met Lucien, Jay en een stel Japanners gingen we op weg naar Laura (Australisch meisje wat ook in het ESN bestuur zit). Helaas woonde ze helemaal aan de andere kant van Joensuu (het is groter dan je denkt) dus na een hele gezellige avond was het bijna een uur naar huis toe fietsen (lang leve in de uithoek van een stad wonen).
Dit weekend kon ik eindelijk uitslapen waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Verder heb ik behalve wat nuttige dingen als boodschappen, wassen weinig gedaan. Gister was de bruiloft van de broer van Saiedeh en die vroeg of ik iets voor ze wilde inspreken voor een video. Ik ben dus vanaf nu beroemd in Iran. ’S Avonds was er weer relaxtijd in de sauna en daarna gingen we in het complex hier chocolade fonduen wat heel erg gezellig en lekker was. Verder veel geskyped met mensen. Kortom, een heerlijk relaxed weekend.
Deze is het herfstvakantie (ja ik begrijp er ook niks van, een semester duurt hier al minder dan 4 maanden dus waarom een vakantie nodig is begrijp ik ook niet helemaal) maar helaas moet iedereen nog even hard studeren voordat we naar St. Petersburg gaan. Maar uitslapen kan gelukkig wel, daar heb ik even heerlijk van geprofiteerd de afgelopen dagen.
Maandag heb ik nog even opgetreden met het koor voor de opening van een of andere themaweek (Volgens mij iets met Personal Development) waar echt 0.0 voor gepromoot was dus dat was niet zo boeiend. Daarna een nuttige dag gehad met afspraken met studiegenootjes en essay schrijven. Aan het eind van de middag was het weer tijd voor English Language Cafe waar we deze keer bordspelletjes speelden. Dat was best wel leuk en gezellig en een stuk beter dan de keer ervoor.
Na heerlijk te hebben uitgeslapen was de volgende dag ook vrij rustig met een ESN vergadering en hardlopen. ’S Avonds gingen we bij Connie thuis worteltjestaart bakken, wat echt supersuper lekker was. Verder kan ik iedereen van harte aanraden om Duitsers het Tietenlied te laten horen, dat levert vrij hilarische reacties op (wait what, are these children really singing about boobs?). Ik geloof dat we wel een beetje luid waren want Connie heeft nu ruzie met haar Finse huisgenootje, oeps (al gingen we op een heel keurige tijd weer naar huis, Finnen blijven moeilijk doen soms).
Gister was het toch echt wel tijd om mijn essay af te ronden en alvast wat muziek te downloaden voor Rusland. ’S Avonds was het weer sauna tijd en ben ik alvast begonnen met inpakken.
Vandaag heb ik vrij weinig gedaan. Behalve lunchen, hardlopen (ik ben al op 2/3e :) ), inkopen doen voor morgen en pannenkoeken bakken (ons avondeten voor morgen) met Connie (waardoor Saiedeh weer een nieuw recept geleerd heeft). Alles is ingepakt en ik heb er helemaal zin in. Het enige is dat ik nu al een hekel heb aan het racisme van de Russische autoriteiten. Mijn Afrikaanse vriendin mocht bijna niet mee omdat ze zogenaamd ebola zou kunnen hebben. Dat is echt de grootste bullshit want ze is hier al sinds augustus en als ze dus iets meegenomen zou hebben zou heel Joensuu al dood zijn (ik quote haar nu letterlijk). Gelukkig heeft ze vanavond (!! Lekker op tijd) gehoord dat ze toch mee mag, ze moet alleen een medische test doen bij de Russische grens of ze geen ziektes meedraagt. Wat een onzin.. Maargoed, ze mag mee.
Ik hoop dinsdag weer terug te zijn, maar als ik me teveel misdraag en ze houden me vast kom je vooral redden (nee grapje, ik zal me keurig gedragen, daarnaast ben ik wit wat triest genoeg een voordeel is).
Liefs,
Diede
-
17 Oktober 2014 - 11:55
Lucca:
Veel plezier in Rusland zusje!
